به گزارش خبرگزاری صومعه سرا و به نقل از صومعه‌سرانیوز ؛ در مراسم تودیع و معارفه فرماندار صومعه‌سرا، خصوصی در نطق چهل دقیقه ای خود در سالن فارابی اداره فرهنگ و ارشاد اسلامی شهرستان نیمی از زمان خود را به ثناء و ستایش استاندار گیلان پرداخت و نیمی دیگر از زمان خود و حضار را برای ترکتازی و حمله به دلالان اختصاص داد و در آن میان با ادبیاتی مستهجن و سخیف از خبرنگار مآب هایی صحبت کرد که به قول حضرت ایشان شرف خود را با ۲ تومان پول به معرض فروش می گذارند!!! یکی نیست به حضرت ایشان بگوید مگر شما جرات دارید بخاطر یک روحانی که روی منبری حرفی به گزاف زده همه حوزه علمیه و مراجع تقلید را هر روز مورد هتک حرمت خود قرار دهید؟ مگر شما جرات دارید بخاطر اهمال یک نیروی نظامی هر روز رو به سوی آن دستگاه کنید و آنها را از زیر تیغ شماتت های توهین آمیز خود بگذرانید؟! چرا خبرنگاران و جامعه مطبوعاتی ما برای خصوصی مرغ عزا و عروسی شده و هر طور که خواهند به آنها توهین می کنند؟ اگر ایشان آنقدر توانایی ندارند که با پیگیری خود خبرنگار مآبان شرف فروش را از طریق وزرات ارشاد و بطور سلسله مراتبی از طریق اداره کل ارشاد گیلان رسوا سازند بهتر است بی خیال مجلس شوند! چون پیام اشتباه یا پیام نادرست جامعه ای را به نابودی می کشاند آنچنان که پیامبران ما با همه رنج ها و مشقت های خود مراقب انتقال پیام صحیح بودند.
اما سئوال اینجاست؛ خصوصی کی و کجا با همان خبرنگارانی که مد نظرش است جلسه ای ترتیب داد و به حرف های آنها گوش سپرد؟ غیر از این بود که انتظار داشت با ادبیات تاسف برانگیز خود کاری را که بر حسب شرح وظیفه انجام داده نه در حد یک «خبر» بلکه در حد یک بزرگنمایی چرب و روغن دار با فونت بی نهایت بازتاب دهند؟! او در مراسم تودیع و معارفه فرماندار شهرستان همان قدر که قربان صدقه استاندار و هیات همراه ایشان رفت به همان اندازه با فریاد های ناموزون از دلالان واسطه باز بی هویتی نام برد که پای منقل و وافور می نشینند و می خواهند برای منافع شخصی خود همه منافع شهرستان را به تاراج ببرند اما هرگز نامی از این دلالان نبرد و شاید این برای چند دهمین بار است که او در محافل مختلف رسمی به نوعی از فسادی خانمانسوز در شهرستان اشاره می کند اما هرگز عاملان آن را معرفی نمی نماید. این سبک از سخنوری ایشان ما را به یاد محمود احمدی نژاد می اندازد که ۸ سال چشم در چشم ۸۰ میلیون ایرانی کرد و گفت: نام مفسدان اقتصادی این کشور در جیب من است و عن قریب آنها را افشاء می کنم که در ادامه همه ملت متوجه شدند یکی از آن مفسدان مرد شماره یک و معاون خود احمدی نژاد یعنی مستطاب الدوله محمد رضا رحیمی است!! که پس از دولت او دستش برای قوه قضا باز شد.
خصوصی گفت در وقت مقرر همه این رفتارها و اشخاص مفسد را افشاء خواهم کرد، اما ما نفهمیدیم که چگونه این نماینده مجلس شورای اسلامی که وظیفه قانونی، انقلابی و شرعی دارد و باید که از آرمانهای این نظام و سرزمین دفاع کند علیرغم اطلاع و آگاهی از فساد و دلال بازی در شهرستان صومعه‌سرا در صدد فضایی برای جلوگیری و یا مبارزه با آنها بر نمی آید و فقط وعده می دهد و چشم انتظاری می سازد؟! آیا مگر بنا به دستور قرآن کریم کسانیکه در برابر ظلمی سکوت می کنند خود ظالم نیستند؟
اگر خصوصی مفسدان و دلالان را می شناسد چرا با ادله و استنادات قانونی، آنها را توسط مراجع ذی صلاح رسوا نمی کند تا مردم این شهرستان که با هزار امید و آرزو او را به بهارستان فرستاده اند از تصمیم خود نادم و پشیمان نگردند؟ چرا باید آقای خصوصی با تراشیدن و پدید آوردن دشمنانی فرضی و مفسدانی که نام و نشانی ندارند مردم را در یک حالت بلاتکلیفی و تعلیقی قرار دهند؟!
ایشان در حضور استاندار گیلان گفتند: « قلیان نمی کشم اما از جوشش قلیان خوشم می آید» آیا این رویه خصوصی تاکتیکی تا انتخابات اسفند ۹۴ است تا مردم جوششی برای ماندن در ریل طرفداران او داشته باشند؟! اگر خصوصی نتواند آن دلالان و مفسدان را به دستگاه قضا و مردم معرفی نماید در واقع از یک امر عمومی واهی برای خود نمدی دوخته است و منافع شهرستان را خود تباه ساخته است؛ اگر او زبان حق و استنادات قانونی دارد چرا جلوی ضرر و زیان آن مفسدان بی نام و نشان را از همین حالا نمی گیرد که از قضا همین حالا هم خیلی دیر است و در حکم نوشدارو پس از مرگ سهراب! چرا که او از بدو ورود خود به عرصه نماینده گی این شهرستان از آنها صحبت کرد و به ظن خود مردم را با همین جوشش غلیانی پای میتینگ ریزش کرده خود نگه داشت. شایسته نیست که نماینده مردم شهرستان چنین حقی را بر دوش گیرد و هر روز آن را با خود به چهار سوی شهرستان ببرد تا در این وادی بی عملی خود را قهرمان دیار میرزا نشان دهد.
اینجا قهرمانی به «عمل» است نه به حرف! اگر به حرف باشد که خصوصی ماههاست مشغول حرف زدن است اما هیبت و احترام حرف های او و حتی اشک های گاه و بیگاه او دیگر موجی از دلدادگی برایش فراهم نمی آورد چون شعور مردم هر روز متکامل تر از روز گذشته می شود و اینکه شعور آنها را ساده فرض کنیم در واقع خود را اسیر دور باطل رفتارهای نمایشی و مصنوعی ساخته ایم.
صداقت ورزی رکن اساسی سیاست امام علی (ع) بود و آن حضرت کارگزاران خود را بدان سفارش می نمود و بر این امر به طور جدی نظارت می کرد. علی (ع) به مسئولان خود می آموخت که در رابطه با مردم بر اساس قاعده «اصحار» (شفاف سازی) عمل کنند. ایشان به کارگزاران خود فرمان می داد که هر گاه مردم و اداره شوندگان درباره سیاست،اقدامات و رفتار آنان گرفتار بدگمانی شوند و احساس کنند از جانب آنان بدیشان ستمی رفته،یا خلافی صورت گرفته،یا خیانتی انجام یافته است،زماماران و مسئولان موظند با صراحت و صداقت تمام،همه چیز را به طور کاملا شفاف با مردم و اداره شوندگان در میان بگذارند.
«آژانس خبری شهرستان صومعه سرا – خبرگزاری صومعه سرا»
