به گزارش واران، به نقل از درسیاهکل، بهمنماه ۱۳۵۷ برای مردم ایران یادآور خاطرات روزهای پرهیجان و با اخبار گوناگون است.
برای نسل جوان کشور شنیدن حال و هوای آن روزگار شنیدنی و برای نسل قدیم نیز یادآور خاطرات است، به همین منظور با یکی از بانوان انقلابی سیاهکلی گفتگویی انجام دادهایم که در زیر متن کامل آن آورده شده است.
درسیاهکل: لطفاً خودتان را معرفی کنید.
با سلام و درود به روان پاک امام (ره) و دو فرزند عزیزش، سلام و درود به روان پاک شهدا، شهدای انقلاب اسلامی، جنگ تحمیلی و بهخصوص شهدای مدافع حرم؛ قبل از هر چیز فرارسیدن سی و نهمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی را خدمت همه مردم انقلابی سیاهکل تبریک عرض مینمایم.
اینجانب سیده رقیه مشکواه معاونت پرورشی آموزشوپرورش شهرستان سیاهکل هستم.
درسیاهکل: از نقش مردم سیاهکل در به ثمر رسیدن انقلاب برایمان بگویید.
انقلاب ۱۳۵۷ ایران و پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن با مشارکت طبقات مختلف مردم انجام پذیرفت و نظام پادشاهی پهلوی را سرنگون و زمینه روی آمدن نظام جمهوری اسلامی به رهبری آیتالله خمینی (ره) را فراهم کرد.
مردم سیاهکل نیز همراه با دیگر مردم ایران وارد عرصه فعالیت ضد رژیم سلطنتی شدند، آنها در این قیام از سویی نفرت خود را از استبداد و طاغوت به نمایش گذاشتند و از سوی دیگر اهداف متعالی خود را با دیگر مردم ایران به جهانیان اعلام میکردند و این مبارزه تا پیروزی انقلاب اسلامی ادامه داشت.
در سال ۱۳۵۷، من یازده سال بیشتر نداشتم و دانشآموز سال اول راهنمایی بودم، با راهنمایی برادرم شروع به مبارزه و فعالیت نمودم، البته در حد توان.
مدرسه در نزدیکی منزل ما در خیابان قدیم دیلمان بود، اوایل مهرماه سال ۱۳۵۷ مبارزان انقلابی وارد مدرسه ما شدند و تمام شیشهها را شکستند و ما مجبور شدیم به مدرسه رضوی آن زمان (دارالقرآن امام زمان (عج) فعلی) انتقال یابیم، و من تا پایان راهنمایی در آنجا بودیم.
درسیاهکل: در آن زمان چه شعارهایی در راهپیماییها میدادید؟
در طول روز زمانی که راهپیمایی شروع میشد بهزور از مدرسه خارج میشدیم و به مردم میپیوستیم، راهپیمایی در خیابان اصلی شهر که الآن به نام خیابان امام معروف است برگزار می شد و شعار میدادیم «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی»، «با خون خود نوشتم، از جان خود گذشتم، یا مرگ یا خمینی».
ما علاوه بر اینکه در بیشتر روزها راهپیمایی داشتیم و در مسجد شهر تجمع میکردیم، شبها نیز به همراه برادرم و دیگر افراد فامیل به خیابان آمده و راهپیمایی میکردیم و علاوه بر پخش اعلامیه؛ شعار میدادیم «مردم چه وقت خوابِ، برخیز انقلابِ، مرگ بر شاه» ، گاهی این تظاهرات به درگیری با عوامل رژیم پهلوی که در آن زمان در شهرداری فعلی مستقر بودند منتهی میشد و تعدادی هم دستگیر میشدند.
یادم هست روزی چماق به دستان که به نام نیروی پایداری شاه معروف بودند، در پایان راهپیمایی که در بقعه برفجان برگزار شده بود حملهور شدند، تعدادی از مبارزان زخمی و تعدادی هم توسط نیروهای ژاندارمری دستگیر شدند، اما پس از پیگیری زیاد نیروهای انقلابی آزاد شدند.
من نیز در آن راهپیمایی حضور داشتم و توانستم توسط یکی از همسایهها بهطرف منزل فرار کنم.
درسیاهکل: خاطرهای دیگر از آن روزهای پرهیاهو برایمان تعریف کنید.
در سال ۵۷ تلویزیون در بین مردم سیاهکل کم بود و بسیاری از مردم برای دیدن برنامه تلویزیونی شبها به خانه همدیگر میرفتند؛ یادش به خیر…
یادم هست در روز ورود امام عدهای از دوستان برادرم به خانه ما آمدند، همه ما ترسیده بودیم که خدایا چه میشود، آیا هواپیمای امام بهسلامتی بر زمین مینشیند یا نه، بالاخره با عنایت خداوند متعال امام رحمهالله در ساعت ۹ و ۳۳ دقیقه به وطن بازگشت.
سخن آخر
همه ما میدانیم یکی از عوامل مهم پیروزی انقلاب بعد از رهبری امام خمینی (ره) همدلی و همصدایی مردم بود ، ما مردم بسیار خوبی داریم ، در حال حاضر بااینکه مشکلات اقتصادی، تورم و بیکاری وجود دارد ولی بازهم مردم دست از انقلاب و رهبری نمیکشند و پشت ولایت را خالی نمیکنند و نخواهند کرد.
اما در آخر، وظیفه تکتک ما این است که با تمام وجود در پیشبرد اهداف انقلاب اسلامی تلاش کنیم و یادمان باشد انقلاب اسلامی بهراحتی به دست نیامده بلکه با خون هزاران شهید آبیاری شده است. پس در حفظ آن بکوشیم.
والسلام علیک و رحمهالله و برکاته
انتهای پیام/
مطلب مرتبط
Related Posts
«آژانس خبری شهرستان صومعه سرا – خبرگزاری صومعه سرا»